Przejawy demoralizacji osób nieletnich mogą być podstawą do zastosowania wobec nich odpowiednich środków przez sąd. Kim jest osoba nieletnia i jakie mogą być przejawy jej demoralizacji? Jakie są konsekwencje demoralizacji nieletnich? Wyjaśniamy!
Osoba nieletnia – kim ona jest w kontekście prawa?
Na początku należy określić, kim tak naprawdę jest osoba nieletnia zgodnie z przepisami prawo nieletnich blog. Co kryje się pod tym terminem?
Według prawa karnego osobą nieletnią jest taka osoba, która ma minimum 13 lat, natomiast maksimum 17 lat.
Osoby w tym przedziale wiekowym odpowiadają za swoje czyny przed sądem rodzinnym, chyba że doszło do popełnienia czynów, jakie określa w artykule 10 Kodeks karny, ponieważ wtedy sprawy rozpatrują sądy karne.
Demoralizacja osoby nieletniej – co to oznacza?
Drugim pytaniem, na które należy sobie odpowiedzieć, jest: co to jest demoralizacja nieletnich?
Termin demoralizacji jest powiązany z zachowaniem, które narusza przyjęte normy społeczne. Gdy osoba zostanie uznana za zdemoralizowaną, w tym przypadku również mogą być prowadzone wobec niej sprawy sądowe. Warto jednak zaznaczyć, że w kontekście demoralizacji zastosowanie ma nie wiek 13-17 lat, ale 10-18 lat.
Istnieje wiele przypadków, które można określić mianem demoralizacji osoby nieletniej. Przykładowo jako przejawy demoralizacji nieletnich uznaje się:
– opuszczanie zajęć szkolnych
– nadużywanie alkoholu
– zażywanie narkotyków
– wszczynanie bójek
– lekceważącą postawę wobec innych osób
– włóczęgostwo
– drobne kradzieże
– uczestniczenie w grupach przestępczych
Jaki kary grożą w przypadku demoralizacji osoby nieletniej?
Osoba nieletnia, która wykazuje przejawy demoralizacji, może narazić się na kary zasądzane przez sąd rodzinny.
Przykładowo w takim przypadku sąd może zastosować poniższe kary:
– udzielenie osobie nieletniej upomnienia
– zobowiązanie osoby do naprawienia wyrządzonej szkody
– zobowiązanie do przeproszenia osoby pokrzywdzonej
– zobowiązanie do wykonania określonych prac
– nadzór kuratora sądowego
– nadzór rodziny albo opiekuna
– skierowanie do odpowiedniego ośrodka, na przykład kuratorskiego, młodzieżowego zależnie od charakteru popełnionego czynu
– umieszczenie w zakładzie poprawczym